میرزا حسن پشیمان است! اما امید دارد...
بسم الله الرحمن الرحیم
در سحرگاه دوشنبه 16 بهمن 1374 هجری شمسی ، مصادف با 15 رمضان المبارک 1416 هجری قمری نوزادی سیاه چرده در یکی از بیمارستان های مشهد مقدس چشم به این جهان فانی باز کرد. هنگامی که طفل را نزد امّه بردند ابتداء با اعلام برائت خواستار رفع مزاح و آوردن کودک حقیقی خود کرد امّا چه کند که حقیقت گاهی به تلخی "شکلات 100% اصل" است! بنا به اتفاقاتی که قبل از این تاریخ رخ داده بود مادر کودک تصمیم بر مسمی کردن فرزند خود به اسم فاعل"حامد" داشت امّا لطف الهی در سحرگاه نیمه رمضان که مصادف با میلاد مبارک حضرت کریم، امام حسن مجتبی(ع) بود پدر را بر آن داشت تا نام پسر خود را به نام پدر فقید خود یعنی "حسن " بنهد و البته در این میان پیشوند "محمد" که متمم اجباری اسامی این خاندان بود بر پیش "حسن" نشست و پس از بحث وگفتگو های درون خانوادگی نام رسمی"محمد حسن" و نام مشهور "حامد" بر آن کودک سیاه چورده نصب گردید.
پس از مدتی آن کودک سیاه چرده به طفلی سفید روی و کمی زیبا تبدیل گشت که اعجاب همگان را در پی داشت و آنانی که پیش از این نگاه بر رخ آن کودک را خوش نداشتند در صف مشتاقان آغوش کشی او قرار گرفتند.دوران نوزادی و کودکی و خردسالی محمد حسن (حامد) مانند سایر کودکان با فراز و نشیب ،خرابکاری ،شیرین کاری،فضولی،اذیت و سایر آداب کودکانه گذشت......